Koniec zimnej wojny wyraźnie wpłynął na współczesne środowisko bezpieczeństwa, zmieniając warunki i sposób myślenia o zaangażowaniu wojska. Od końca lat 90-tych obserwujemy stale poszerzający się katalog zadań sił zbrojnych, uwzględniający już nie tylko przygotowanie do i prowadzenie działań w ramach tradycyjnego konfliktu międzypaństwowego, ale także operacje pokojowe i stabilizacyjne o różnej dynamice i stopniu intensywności, udział w konfliktach hybrydowych i tłumieniu działań rebelianckich, usuwanie skutków katastrof naturalnych, udzielanie pomocy humanitarnej, czy działania związane z przeciwdziałaniem rozprzestrzeniania pandemii. W analizowaniu tego zjawiska przydatna jest koncepcja ambidexterity, czyli obustronności, rozumiana jako zdolność do równoczesnego wykonywania sprzecznych ze sobą zadań i godzenia sprzecznych wymogów.
Analiza KBN nr 15 (79) / 2020
3 grudnia 2020 r.
Koniec zimnej wojny wyraźnie wpłynął na współczesne środowisko bezpieczeństwa, zmieniając warunki i sposób myślenia o zaangażowaniu wojska. Od końca lat 90-tych obserwujemy stale poszerzający się katalog zadań sił zbrojnych, uwzględniający już nie tylko przygotowanie do i prowadzenie działań w ramach tradycyjnego konfliktu międzypaństwowego, ale także operacje pokojowe i stabilizacyjne o różnej dynamice i stopniu intensywności, udział w konfliktach hybrydowych i tłumieniu działań rebelianckich, usuwanie skutków katastrof naturalnych, udzielanie pomocy humanitarnej, czy działania związane z przeciwdziałaniem rozprzestrzeniania pandemii. W analizowaniu tego zjawiska przydatna jest koncepcja ambidexterity, czyli obustronności, rozumiana jako zdolność do równoczesnego wykonywania sprzecznych ze sobą zadań i godzenia sprzecznych wymogów.
Zdjęcie: https://www.flickr.com/photos/st3f4n/2949383137/ (Autor: DocChewbacca, licencja: CC BY-SA 2.0)