Od zarania państwowości granica była ważnym elementem bezpieczeństwa, wyznaczając zakres terytorialnej jurysdykcji władz, tworząc barierę przed zagrożeniami zewnętrznymi i regulując międzynarodowy przepływ osób i towarów. W stanach nadzwyczajnych granica przekształcała się instytucję określającą przestrzeń swobody działań władz państwowych w celu egzekwowania szczególnych środków i metod rządzenia. W odniesieniu do zagrożeń zewnętrznych, takich jak zbrojna agresja, nasilone ruchy migracyjne, zorganizowane grupy przestępcze lub zagrożenia zdrowotne, granica stawała się linią frontową, wzdłuż której państwo stawiało opór, dążąc do zapewnienia nienaruszalności swego terytorium. Pandemia COVID-19 potwierdziła, że swobody i ułatwienia w międzynarodowym ruchu transgranicznym są warunkowe i nie mogą ograniczać suwerennego prawa państw do ochrony swego terytorium i granic.

Zapraszamy do lektury i śledzenia kolejnych publikacji, które ukażą się w specjalnej serii „COVID-19”.