Fundamentem tureckiej strategii regionalnej, realizowanej od 2002 roku przez rząd Partii Sprawiedliwości i Rozwoju oraz gabinet prezydenta Recepa Tayyipa Erdoğana, jest koncepcja soft power, oparta na komponencie historycznym, geograficznym i kulturowym. Pierwszym regionem, w którym Turcja przetestowała założenia swojej doktryny, był Półwysep Bałkański
Analiza ZBN nr 10 (49) / 2019
19 lipca 2019 r.
Fundamentem tureckiej strategii regionalnej, realizowanej od 2002 roku przez rząd Partii Sprawiedliwości i Rozwoju oraz gabinet prezydenta Recepa Tayyipa Erdoğana, jest koncepcja soft power, oparta na komponencie historycznym, geograficznym i kulturowym. Pierwszym regionem, w którym Turcja przetestowała założenia swojej doktryny, był Półwysep Bałkański. Z punktu widzenia państw bałkańskich, najbardziej atrakcyjnym elementem tureckiej strategii było szerokie wsparcie kulturowe, oferowane przez Ankarę zarówno muzułmanom, jak i chrześcijanom. W tym kontekście rząd turecki od ponad dziesięciu lat skupia się na projektach związanych z renowacją osmańskich zabytków na Bałkanach. Inicjatywa odbudowy historycznego dziedzictwa regionu koordynowana jest przez Turecką Agencję Współpracy i Koordynacji, która stała się tym samym główną instytucją promującą turecką soft power na świecie.
Na zdjęciu: Osmański most w Mostarze (Bośnia i Hercegowina)
fot: Jan Niemiec (2017)